Voor cd&v is Europese Natuurherstelwet onverteerbaar
“Impact is buitenproportioneel in verhouding tot natuurwinsten”
“De sociale en economische impact van de Europese Natuurherstelwet is buitenproportioneel in verhouding tot de natuurwinsten”, zo zegt Vlaams parlementslid Tinne Rombouts (cd&v) vandaag in de commissie Leefmilieu in het Vlaams parlement. Rombouts reageert daarbij op de vraag naar het Vlaamse standpunt in dit dossier. Rombouts vraagt bevoegd minister Demir om het Vlaamse standpunt te coördineren met andere lidstaten die bezorgd zijn over de wet , zoals Nederland. “Samen met Nederland kan gevraagd worden om de natuurherstelwet af te zwakken.”
In de commissie Leefmilieu bespreekt het Vlaams parlement vandaag de Vlaamse visie op de Europese Natuurherstelwet. Die Natuurherstelwet is onderdeel van de Europese Green Deal en wil het verlies aan biodiversiteit en de degradatie van ecosystemen tegengaan. ““Onze partij zet zich achter de doelstelling om biodiversiteit te versterken maar niet op de manier waarop de wet nu voorligt”, reageert Vlaams parlementslid Tinne Rombouts. “De impact van die natuurherstelwet op sociaal en economisch vlak zal in Vlaanderen buitenproportioneel zijn in verhouding tot de natuurwinst die ermee geboekt wordt. De wet houdt geen rekening met de specifieke Vlaamse context waardoor heel wat Vlaamse bedrijven, maar ook woningbouw of energie-infrastructuur getroffen zullen worden. Via deze natuurherstelwet geeft de Vlaamse regering de instrumenten uit handen om te sturen welke maatschappelijke projecten tot uitvoering mogen gebracht worden en welke niet.” Volgens Rombouts dreigt Vlaams beleid op die manier nog meer gejuridiseerd te worden.
“Bovendien is het leefmilieu voortdurend in beweging, onder andere onder invloed van de weers- en klimaatverandering. Door de opwarming van de aarde zullen op tal van plaatsen plant- en diersoorten verschijnen en verdwijnen. Het is dan ook niet vanzelfsprekend om een bepaalde biodiversiteit te kiezen en te verankeren, om vervolgens -ook buiten Natura 2000 gebieden en ongeacht de maatschappelijke kost- verbeteringsverplichtingen en verslechteringsverboden op te leggen. Zo dreigt men van Vlaanderen een natuurreservaat te maken -of zelfs een natuurmuseum- en aldus de sociaaleconomische ontwikkelingskansen danig te hypothekeren”.
“Natuur, economie en andere maatschappelijke doelstellingen moeten in evenwicht met elkaar hand in hand gaan. Dat zou de doelstelling moeten zijn”, vult Rombouts aan. “Door de eenzijdige biodiversiteitdoelen voorop te stellen die ook nog eens juridisch verankerd worden in een verordening wordt dit onmogelijk gemaakt en zorgen we voor een conflictmodel, gezien ze niet afgestemd zijn met andere maatschappelijke uitdagingen. De biodiversiteitsdoelen dreigen op deze manier steeds een veto te kunnen stellen.”
“Ook in Nederland zijn er grote vragen bij de impact van de Europese Natuurherstelwet, in Denemarken rijzen vragen bij de gevolgen voor onder andere windmolenparken op zee.”
Vlaams parlementslid Tinne Rombouts
Coördineer positie met andere lidstaten
Rombouts roept ook op om de positie van Vlaanderen en bij uitbreiding België te coördineren met andere lidstaten. Volgens het parlementslid is Vlaanderen niet de enige regio die zware economische en sociale gevolgen kan ondervinden als de wet zoals die nu voorligt gestemd wordt. “Ook in Nederland zijn er grote vragen bij de impact van de Europese Natuurherstelwet, in Denemarken rijzen vragen bij de gevolgen voor onder andere windmolenparken op zee. Door bilateraal te overleggen kan onze regio haar positie versterken en kan de wet worden afgezwakt.” Rombouts vreest dat op Europees niveau te weinig naar de specifieke gevoeligheden in verschillende lidstaten is gekeken en te weinig rekening is gehouden met de verschillen tussen de lidstaten inzake bevolkingsdichtheid, bevolkingsgroei, ruimtelijke ordening en andere kenmerken. “Ik mis een totaalvisie vanuit Europa waarin alle sociaal maatschappelijke doelstellingen worden meegenomen. Hierdoor dreigt de uitoefening van bevoegdheden van de lidstaten of de deelstaten op de helling te komen staan.”
Ten slotte wil Rombouts dat Europa kiest voor een inspanningsverbintenis in plaats van een resultatenverbintenis. “Zo kan elke lidstaat autonoom keuzes maken in functie van de eigen context, zonder vast te hangen aan een Europees harnas,” besluit het parlementslid. De cd&v-parlementsleden in het Europees parlement hebben ook actie ondernomen en dienden amendementen in op de wet hoe die nu voorligt.